kliknij na zdjęcie żeby je powiększyć

Opisanie herbu:

W polu czerwonym strzała srebrna żeleźcem do góry, w środku przekrzyżowana, w końcu bez opierzenia rozdarta. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Jest to jeden z najstarszych polskich herbów rycerskich. Pierwsze pieczęcie przedstawiające Kościeszę pochodzą z początku XIV wieku. Herb był najczęściej używany na Mazowszu i na Rusi.

Legenda herbowa według Kaspera Nieseckiego, Herbarz, tom V, strona 181:

Herb ten powiedają być nadany od Bolesława Śmiałego króla polskiego, w roku 1072, gdy bowiem pod Snowskiem żwawej bitwie rycerz , Kościesza nazwany, mężnie i długo się z nieprzyjacielem potykał, wiele też ran w ciele swoim z tej okazyji wyniósl. Widział to Bolesław, a osobliwie strzałę w ciele jego utkwioną rozdartą i miecz w ręku, znacznie albo złamany, albo otłuczony, dlatego na pamiątkę jego odwagi, hojny na kawalerskich ludzi monarcha, tęż mu samą strzałę i miecz przez nię, niby na krzyż złożony, w herbie nadał, który potem Kościeszą od imienia tego rycerza nazwany, luboć go zowią drudzy inaczej: Strzegomia.